Dit is een herdruk van de TIOUW Nieuwsbrief #165 van maandag 13 oktober 2008
Er gebeurt veel op het vlak van Neuro-Linguïstisch Programmeren (NLP).
Zo is afgelopen week alweer het tweede nieuwe boek van dr. Richard Bandler gepubliceerd, getiteld “Bandlers Gids tot Trance-formatie”. In dit nieuwe boek legt Richard uit dat als mensen in de problemen zitten en daar niet uitkomen dat dit komt doordat het hen niet lukt een andere gemoedstoestand te vinden waarin wel meer mogelijkheden tot oplossingen zijn. Door het gebruik van trance zorg je ervoor dat mensen uit hun oude en ineffectieve gemoedstoestand gehaald worden en in een nieuwe toestand komen waarin leren, veranderen en transformeren sneller en makkelijker gaan.
Een van de voorbeelden die in het boek staat gaat over het afstand nemen tot nare ervaringen uit het verleden. Ons brein heeft de neiging om nare dingen die we meegemaakt hebben levensgroot, levensecht en met ons er midden in te herinneren. Dit in tegenstelling tot hoe we ons vaak leuke momenten herinneren. Die zijn vaak klein, staan ver weg en we zien ons er zelf in. Het gevolg is dat bijvoorbeeld traumatische ervaringen veel krachtiger een naar gevoel oproepen, dan dat plezierige momenten een goed gevoel oproepen.
De NLP oplossing ligt voor de hand. Zorg ervoor dat je brein deze herinneringen precies andersom terughaalt. Het beeld van vroeger van de nare ervaring, daarvan is het verstandig om dat zo klein als mogelijk te maken en zo ver mogelijk weg te zetten. Ook is het goed om uit het ellendige beeld te stappen. Je maakt dan een beeld waarbij het lijkt alsof je van ver weg een documentaire aan het maken bent van het nare moment. Je ziet jezelf als een klein poppetje het allemaal meemaken. Hoe kleiner het beeld en hoe verder weg, hoe minder emoties de herinnering oplevert.
Andersom werkt ook. Door in een leuke herinnering van vroeger te stappen zodat je alles weer ziet vanuit je ogen in plaats van dat je je hele lichaam ziet, door het beeld levensgroot te maken en dichtbij te halen zal het goede gevoel steeds krachtiger terugkomen. Ons brein heeft wat dat betreft net videobewerkingsoftware in zich zitten. Je kunt de beelden zo maken zoals jij dat als regisseur en cameraman zelf wil. Daarbij is het slim om dus te zorgen dat negatieve beelden zo klein en ver weg komen te staan dat je ze amper ziet en de goede momenten van het leven groter en dichterbij te halen.
Er gebeurt veel op het vlak van Neuro-Linguïstisch Programmeren (NLP).
Zo is afgelopen week alweer het tweede nieuwe boek van dr. Richard Bandler gepubliceerd, getiteld “Bandlers Gids tot Trance-formatie”. In dit nieuwe boek legt Richard uit dat als mensen in de problemen zitten en daar niet uitkomen dat dit komt doordat het hen niet lukt een andere gemoedstoestand te vinden waarin wel meer mogelijkheden tot oplossingen zijn. Door het gebruik van trance zorg je ervoor dat mensen uit hun oude en ineffectieve gemoedstoestand gehaald worden en in een nieuwe toestand komen waarin leren, veranderen en transformeren sneller en makkelijker gaan.
Een van de voorbeelden die in het boek staat gaat over het afstand nemen tot nare ervaringen uit het verleden. Ons brein heeft de neiging om nare dingen die we meegemaakt hebben levensgroot, levensecht en met ons er midden in te herinneren. Dit in tegenstelling tot hoe we ons vaak leuke momenten herinneren. Die zijn vaak klein, staan ver weg en we zien ons er zelf in. Het gevolg is dat bijvoorbeeld traumatische ervaringen veel krachtiger een naar gevoel oproepen, dan dat plezierige momenten een goed gevoel oproepen.
De NLP oplossing ligt voor de hand. Zorg ervoor dat je brein deze herinneringen precies andersom terughaalt. Het beeld van vroeger van de nare ervaring, daarvan is het verstandig om dat zo klein als mogelijk te maken en zo ver mogelijk weg te zetten. Ook is het goed om uit het ellendige beeld te stappen. Je maakt dan een beeld waarbij het lijkt alsof je van ver weg een documentaire aan het maken bent van het nare moment. Je ziet jezelf als een klein poppetje het allemaal meemaken. Hoe kleiner het beeld en hoe verder weg, hoe minder emoties de herinnering oplevert.
Andersom werkt ook. Door in een leuke herinnering van vroeger te stappen zodat je alles weer ziet vanuit je ogen in plaats van dat je je hele lichaam ziet, door het beeld levensgroot te maken en dichtbij te halen zal het goede gevoel steeds krachtiger terugkomen. Ons brein heeft wat dat betreft net videobewerkingsoftware in zich zitten. Je kunt de beelden zo maken zoals jij dat als regisseur en cameraman zelf wil. Daarbij is het slim om dus te zorgen dat negatieve beelden zo klein en ver weg komen te staan dat je ze amper ziet en de goede momenten van het leven groter en dichterbij te halen.
No comments