Wat een luxe en een service, dat ik zomaar gratis mijn vraag kan stellen. Hiervoor bij voorbaat mijn hartelijke dank.

Ik zal even kort mijn probleem uitleggen: 20 (!) jaar geleden (ben 40) heb ik ernstige paniekaanvallen gehad, het begon bij spreken in het openbaar, maar eindigde in een complete angst voor mensen /groepen /winkels/ in een klas zitten/ een vergadering/ op bezoek gaan etc. Inmiddels ben ik behoorlijk over mijn angst heen, maar een klein restje blijft me lastigvallen (daar heb ik weinig mee geoefend de afgelopen jaren). Nu ik een zwaardere baan heb, die ik overigens heel goed doe, komt toch de angst weer terug voor vooral: spreken in een vergadering (vooral als ik onverwacht iets moet zeggen en bij een 'rondje' slaat mijn hart echt compleet op hol). Verder uit het zich soms anders in andere situaties (ik zit in de reïntegratie en doe ook aan jobcoachen - als ik denk dat men veel van mij verwacht, dat ik het helemaal moet gaan maken, dan gebeurt er iets anders: geen plotselinge hartkloppingen maar een enorme paniek in mijn buik - uiterlijk blijf ik kalm, maar ik voel mij in het hol van de leeuw, ik wil zó graag weg, heb de neiging om in huilen uit te barsten en denk echt dat ik het niet kan - volledig in paniek. Het bizarre is dat ik mijn werk heel goed doe, ik ben verbaal sterk, maak indruk, kan goed luisteren en laat de woorden en lichaamstaal van mijn partner(s) goed op me inwerken, zodat ik heel adequaat kan reageren. Soms hoor ik mezelf praten en denk ik, jee, waar haal ik het weer vandaan.
Wat een luxe en een service, dat ik zomaar gratis mijn vraag kan stellen. Hiervoor bij voorbaat mijn hartelijke dank.

Ik zal even kort mijn probleem uitleggen: 20 (!) jaar geleden (ben 40) heb ik ernstige paniekaanvallen gehad, het begon bij spreken in het openbaar, maar eindigde in een complete angst voor mensen /groepen /winkels/ in een klas zitten/ een vergadering/ op bezoek gaan etc. Inmiddels ben ik behoorlijk over mijn angst heen, maar een klein restje blijft me lastigvallen (daar heb ik weinig mee geoefend de afgelopen jaren). Nu ik een zwaardere baan heb, die ik overigens heel goed doe, komt toch de angst weer terug voor vooral: spreken in een vergadering (vooral als ik onverwacht iets moet zeggen en bij een 'rondje' slaat mijn hart echt compleet op hol). Verder uit het zich soms anders in andere situaties (ik zit in de reïntegratie en doe ook aan jobcoachen - als ik denk dat men veel van mij verwacht, dat ik het helemaal moet gaan maken, dan gebeurt er iets anders: geen plotselinge hartkloppingen maar een enorme paniek in mijn buik - uiterlijk blijf ik kalm, maar ik voel mij in het hol van de leeuw, ik wil zó graag weg, heb de neiging om in huilen uit te barsten en denk echt dat ik het niet kan - volledig in paniek. Het bizarre is dat ik mijn werk heel goed doe, ik ben verbaal sterk, maak indruk, kan goed luisteren en laat de woorden en lichaamstaal van mijn partner(s) goed op me inwerken, zodat ik heel adequaat kan reageren. Soms hoor ik mezelf praten en denk ik, jee, waar haal ik het weer vandaan.
Categories: Ervaringen met NLP

No comments

Add Comment

Enclosing asterisks marks text as bold (*word*), underscore are made via _word_.
Standard emoticons like :-) and ;-) are converted to images.

To prevent automated Bots from commentspamming, please enter the string you see in the image below in the appropriate input box. Your comment will only be submitted if the strings match. Please ensure that your browser supports and accepts cookies, or your comment cannot be verified correctly.
CAPTCHA

Submitted comments will be subject to moderation before being displayed.