Relatie tussen structuur van het brein en introspectie

Onderzoekers hebben een relatie ontdekt tussen de grootte van een bepaald gebied in de hersenen en de bekwaamheid in introspectie (één van de belangrijkste aspecten van het menselijk bewustzijn).

Het gaat om het gebied dat de anterior prefrontale cortex wordt genoemd. Dit gebied ligt vlak achter de ogen. Bij mensen die goed zijn in reflecteren, blijkt dat dit gebied groter is. Bovendien blijkt de structuur van de witte stof van de hersenen anders te zijn.

Hoe de relatie exact werkt tussen de verschillende hersenstructuren en de mogelijkheid tot introspectie is onduidelijk. Als het gebied bijvoorbeeld relatief groot is, betekent dat niet automatisch dat de persoon goed is in reflecteren. Echter, dat er een relatie bestaat tussen de structuren van de grijze en witte stoffen in de hersenen en de verschillende niveaus van introspectie zoals een persoon dat kan ervaren, is zeker.

De vinding kan wetenschappers in de toekomst mogelijk meer inzicht geven in het effect van hersenbeschadiging op iemands vaardigheid om na te denken over zijn of haar eigen gedachten en reacties, oftewel reflecteren. Deze kennis zou behandelende artsen kunnen helpen een geschikte behandelmethode te ontwikkelen voor mensen die niet (meer) in staat zijn hun eigen situatie te begrijpen. Bijvoorbeeld, iemand die zich niet kan realiseren wat er aan de hand is, zal eerder zijn pillen vergeten, dan iemand die goed weet waar de pillen zo belangrijk voor zijn.

Verder kan de ontdekking meer inzicht verschaffen in de werking van het bewustzijn. Het bewustzijn is wat de mens onderscheidt van de andere dieren en introspectie is een hele belangrijke eigenschap hiervan. In de neurologie vindt men meer en meer gegevens en aanwijzingen over de relatie tussen de structuur van de hersenen en het bewustzijn. Maar nog steeds is onduidelijk waarom sommige mentale processen bewust en andere juist onbewust plaats vinden. Het is aannemelijk dat er verschillende niveaus van bewustzijn zijn, maar hoe dit biologisch en biochemisch in elkaar steekt, is voorlopig nog een raadsel.


Bron: Eurekalert

[Commentaar van Joost: Het is een gouden eeuw voor wetenschappelijk onderzoek naar het brein. We leren steeds meer, maar weten nog weinig. Tegelijkertijd heeft Neuro-Linguïstisch Programmeren (NLP) een heel eigen kijk op de werking van het brein. Deze visie is niet wetenschappelijk, maar wel effectief in de praktijk. Steeds meer worden onderdelen bevestigt door neurowetenschappers zoals bijvoorbeeld tijdslijnen, de plasticiteit van het brein en de werking van hypnose. Om meer inzicht te geven in de originele ideeën van NLP over het brein heb ik het relevante deel uit mijn standaardwerk over NLP “Breintraining: handboek voor moderne NLP” in het onderstaande gratis rapport gevat dat je op kan vragen wanneer je dat wilt.