Eencelligen zijn prima in staat om te overleven. Ze beschikken over alle capaciteiten om te reageren op hun omgeving. Elke enkele cel beschikt dus over intelligentie. Wat zegt dat over de cellen in ons brein en in de rest van ons lichaam?

De biowetenschappen zijn zich vanaf het begin steeds meer gaan richten op de kleinste details van cellen, zoals genetica, moleculen, energiehuishouding, enzovoorts. Onderzoekers proberen op deze manier het leven van organismen te begrijpen. Eén ding wordt hierbij echter over het hoofd gezien: de cel als geheel.

Als we kijken naar het functioneren van eencellige dieren, moeten we concluderen dat zij beschikken over een vorm van intelligentie. Als een Antithamnion cel in tweeën wordt gesneden, waardoor het cytoplasma ontsnapt, en de twee stukken blijven in de buurt van elkaar liggen, dan is de cel in staat om zich te herstellen en weer een geheel te vormen. Dit kan alleen in een laboratorium onder bepaalde omstandigheden, maar het feit dat de cel spontaan reageert op een onvoorziene omstandigheid, is bewijs voor het bestaan van een vorm van intelligentie.

Een ander voorbeeld is het ‘huis’ dat de Difflugia maakt van zand. De eencellige maakt een schelp in de vorm van een vaas en met een opmerkelijke symmetrie.

Eencelligen creëren, passen hun activiteit aan, reageren op omstandigheden en maken beslissingen om met situaties om te gaan. Deze intelligentie moet ook in cellen van meercellige dieren zitten. Als we kijken naar de mens, dan wordt algemeen aangenomen dat alles wordt gereguleerd door het brein. Echter, bijvoorbeeld levercellen, haarcellen en beenmergcellen produceren allemaal op de juiste snelheid en op hun eigen manier hun nieuwe cellen. Daar is het brein niet bij betrokken. Met de meeste cellen in het lichaam houdt het brein zich niet bezig.

En hoe zit het dan met de neuron? Eén van de meest complexe gespecialiseerde cellen van het lichaam. In de huidige wetenschap wordt de neuron gezien als een organische transistor, een aan/uit knop, een doorgeefluik van informatie. Maar is dat niet een (veel) te simplistische voorstelling van de neuron?

Neurologie heeft zich geconcentreerd op het ontrafelen van de structuur van het brein en het leren begrijpen van de relatie tussen de verschillende neuronen, maar niet echt op het leren begrijpen van de neuron zelf. Zou het mogelijk zijn dat de echte kracht van het brein niet zit in de complexe verbindingen tussen alle zenuwcellen, maar juist in elke enkele cel?

We moeten oppassen in de wetenschap dat we door het zoeken naar steeds meer detail, het grotere geheel uit het oog verliezen.


Bron: New Scientist

[Commentaar: We staan aan de vooravond van een biomedische revolutie die de komende dertig jaar ervoor gaat zorgen dat we veel gezonder blijven en langer in goede gezondheid blijven leven. Wat dat betreft zijn de mensen die vandaag de dag leven een overgangsgeneratie. Het is dus zaak om zo gezond als mogelijk te blijven. Daarvoor is het cruciaal om plezier te maken, te ontspannen en vrij te zijn van problemen zoals angst, stress of verdriet. Maar gezonde voeding is ook van groot belang. Speciaal hiervoor heb ik een gratis rapport gemaakt waarin de belangrijkste afwegingen staan rond het al dan niet slikken van multi-vitamines. Wanneer je meer wilt weten over de wetenschappelijke onderbouwing van multi-vitamines, vraag dan het onderstaande rapport op.

Categories: Breinnieuws

No comments

The author does not allow comments to this entry