Mijn eerste probleem met het idee van een "innerlijk kind" is dat je breinprocessen personificeert. Dat gaat meestal goed, maar zo nu en dan creeer je als therapeut/coach meervoudige persoonlijkheids stoornis. Iets wat je beter niet kunt doen. Vandaar dat ik eerder zou spreken over het plezier en de vrijheid van hoe je was als kind zijn. Dan focus je meer op de breinprocessen zonder ze meteen een persoon te maken. En je introduceert regressie wat ook altijd goed is om het trance-niveau van de sessie te verdiepen.
Uiteraard is het wel verstandig om de client in zijn waarde te laten. Als hij er zelf mee komt ben ik zeer voorzichtig en omslachtig in het ombuigen richting processen. Zeker als iemand er baat bij heeft. Werkt het voor iemand dan is dat verder prima. Ik zou het concept alleen nooit zelf introduceren.
Met "innerlijke kind" is echter nog meer aan de hand. Kennelijk wordt er een tegenstelling ervaren tussen volwassenheid en het innerlijke kind. Dat is een ongezonde tegenstelling, omdat het impliceert dat men over het algemeen serieus is en volwassen en zo nu en dan kinderlijk. Het probleem is dat zo'n opvatting van serieus en volwassen zijn, een heel onvolwassen manier van gedragen is. Volwassen die zich zelf verder ontwikkeld hebben kunnen juist spelen met humor en ironie en nemen zichzelf minimaal serieus. Dat is een volwassen houding in mijn visie. Tegelijkertijd wordt het innerlijke kind meestal infantiel. Er is een trend binnen de maatschappij van het infantielsering van volwassen. Dat is een ongezonde ontwikkeling die je, in mijn visie, een halt moet toe roepen. Het gaat erom een volwassen vorm van luchtig, licht en speels gedrag aan te leren, geen infantiele vervorming van het zelf.
Wanneer je aan de slag wil met spiritualiteit, ga dan allereerst aan de slag met de Tao. De Tao is een duizenden jaar oude spirituele methode voor zelfontwikkeling.
Klik op de groene button om je keuze direct te bestellen via iDeal, Mastercard, Visa, Paypal, of gewoon eerst een rekening thuis gestuurd te krijgen.
Uiteraard is het wel verstandig om de client in zijn waarde te laten. Als hij er zelf mee komt ben ik zeer voorzichtig en omslachtig in het ombuigen richting processen. Zeker als iemand er baat bij heeft. Werkt het voor iemand dan is dat verder prima. Ik zou het concept alleen nooit zelf introduceren.
Met "innerlijke kind" is echter nog meer aan de hand. Kennelijk wordt er een tegenstelling ervaren tussen volwassenheid en het innerlijke kind. Dat is een ongezonde tegenstelling, omdat het impliceert dat men over het algemeen serieus is en volwassen en zo nu en dan kinderlijk. Het probleem is dat zo'n opvatting van serieus en volwassen zijn, een heel onvolwassen manier van gedragen is. Volwassen die zich zelf verder ontwikkeld hebben kunnen juist spelen met humor en ironie en nemen zichzelf minimaal serieus. Dat is een volwassen houding in mijn visie. Tegelijkertijd wordt het innerlijke kind meestal infantiel. Er is een trend binnen de maatschappij van het infantielsering van volwassen. Dat is een ongezonde ontwikkeling die je, in mijn visie, een halt moet toe roepen. Het gaat erom een volwassen vorm van luchtig, licht en speels gedrag aan te leren, geen infantiele vervorming van het zelf.
Wanneer je aan de slag wil met spiritualiteit, ga dan allereerst aan de slag met de Tao. De Tao is een duizenden jaar oude spirituele methode voor zelfontwikkeling.
Klik op de groene button om je keuze direct te bestellen via iDeal, Mastercard, Visa, Paypal, of gewoon eerst een rekening thuis gestuurd te krijgen.
No comments