Dit is een herdruk van nieuwsbrief #85 oorspronkelijk verzonden op maandag 18 december 2006

Waarschijnlijk roep je het ook wel een beetje over jezelf af als je afgelopen zaterdag op de NLP Clinic nog eens duidelijk maakt dat NLP niet kan voorkomen dat je nare dingen meemaakt, maar er wel voor kan zorgen dat je er beter mee om kan gaan. Zondag was het dan ook meteen raak. Op een viaduct was op de andere rijstrook een ongeluk gebeurd; voor mij gebeurde nog een kijkersongeluk en met een noodstop kwam het hele rijtje auto's tot stilstand.

Helaas klapte er achter op de file een auto die of te hard reed of niet oplette en ja wel iedereen schoof door en botste op zijn voorganger: een kettingbotsing. Gelukkig was niemand gewond geraakt waardoor het tot blikschade beperkt bleef. Toen ik 's ochtends weg ging had ik al een vreemd voorgevoel dat me deed besluiten de Audi te pakken in plaats van de oldtimer Saab waar ik normaal gesproken in rond rijd omdat zo dacht ik “als ik vandaag een ongeluk krijg is het beter dat de Audi in de prak gereden wordt.” Ik kan het niet verklaren, maar met NLP leer je goed te luisteren naar de suggesties die je onbewustzijn je doet en waardoor je, zoals in dit geval, nog grotere problemen vermijdt.

Maar ook na het ongeluk viel mij op dat ik redelijk goed gemutst uit de auto stapte. Mijn brein is zo getraind in zich goed voelen dat ik daardoor in staat was met rust en kalmte de dames achter mij te kalmeren en uit te leggen dat zij niet verantwoordelijk waren en dat de verzekering alles zou verhalen op de laatste auto. Tegelijkertijd viel mij op dat de man uit de spiksplinternieuwe Subaru voor mij zich ernstig zorgen aan het maken was over het wel en wee van zijn auto. En dat terwijl hij slechts een kleine kras en een klein deukje op zijn bumper had en alle andere auto behoorlijk in de prak gereden waren.

De meeste betrokkenen hadden last van hun nek behalve ik. Gelukkig keek ik meteen na de noodstop goed in mijn achteruitkijkspiegel waardoor ik het ongeluk zag aankomen. De auto achter mij kon nog net stoppen, maar daarna was er geen houden aan. Kennelijk kon mijn onbewustzijn zich goed voorbereiden op de klap waardoor mijn nek geen zware impact te verduren kreeg.

's Avonds ging ik in bed liggen en deed mij ogen dicht en meteen zag ik het ongeluk weer gebeuren en voelde mezelf hierdoor schrikken. “Ah”, dacht ik, “ik heb het ongeluk kennelijk nog niet verwerkt en losgelaten.” Snel heb ik toen het eindbeeld van het ongeluk stilgezet, zwart/wit gemaakt en met circusmuziek heb ik het hele voorval versneld, achteruit in zwart/wit teruggespoeld zodat het een soort Charlie Chaplin ongeluk leek. En daarna lekker in slaap gevallen.

Mensen vragen mij wel eens of ik zelf ook van alle NLP technieken gebruik maak en het antwoord is: iedere dag. En of het nu toeval is of niet, ik merk bij mezelf dat in dit soort vervelende situaties er meer dingen toevallig goed gaan dan niet waardoor je er niet alleen beter mee om kan gaan, maar er ook concreet minder last van hebt.

Abonneren op de nieuwsbrief doe je met het volgende formulier:
(Nota Bene: Ik heb groot respect voor jouw privacy and zal nooit op wat voor manier dan ook jouw email met andere delen. Nooit. Je kunt altijd zonder opgaaf van redenen, zonder vragen of wat dan ook je gegevens laten verwijderen.)
Categories: NLP

No comments

Add Comment

Enclosing asterisks marks text as bold (*word*), underscore are made via _word_.
Standard emoticons like :-) and ;-) are converted to images.

To prevent automated Bots from commentspamming, please enter the string you see in the image below in the appropriate input box. Your comment will only be submitted if the strings match. Please ensure that your browser supports and accepts cookies, or your comment cannot be verified correctly.
CAPTCHA

Submitted comments will be subject to moderation before being displayed.