Bij voedseltekort gaan hongerige hersencellen zichzelf opeten

Onderzoek op muizen laat zien hoe neuronen die lijden aan voedseltekort zichzelf beginnen op te eten. Dit proces, dat autofagie wordt genoemd, zet op haar beurt weer een ander proces op gang (doordat een betrokken hormoon geactiveerd wordt) dat aanzet tot eten. Dit verklaart mogelijk waarom het zo moeilijk is om een dieet vol te houden.

Het is bekend dat autofagie een belangrijke rol speelt in andere delen van het lichaam om toch voldoende energie te krijgen wanneer er te weinig voedsel wordt opgenomen. Eerdere studies hebben aangetoond dat dit proces in het brein minder sterk op gang komt dan in andere lichaamsdelen. Echter, het gebeurt wel.

Tijdens de studie naar autofagie in muizenbreinen werden betrokken hormonen onderzocht. Wanneer in een bepaald deel van het brein de neuronen te weinig voedsel kregen, begonnen ze zichzelf op te eten. Dit had weer tot gevolg dat een bepaald hormoon werd geactiveerd dat de drang om te eten groter maakte.

Onder andere werd onderzocht wat er gebeurde wanneer de werking van het hormoon zou worden onderdrukt. Het had als gevolg dat het proces van autofagie juist niet op gang kwam en dat de muizen lichter en slanker werden, terwijl ze (ondanks het voedseltekort) minder aten en meer energie verbrandden.

De onderzoekers denken dat men zwaarlijvigheid zou moeten kunnen behandelen door de behandeling te richten op de hormonale route in het brein die autofagie inzet. Door de route te onderbreken, blijft de honger uit, terwijl er wel minder gegeten kan worden en meer energie kan worden verbrand.

Bron: Eurekalert

[Commentaar van Joost: Het is een gouden eeuw voor wetenschappelijk onderzoek naar het brein. We leren steeds meer, maar weten nog weinig. Tegelijkertijd heeft Neuro-Linguïstisch Programmeren (NLP) een heel eigen kijk op de werking van het brein. Deze visie is niet wetenschappelijk, maar wel effectief in de praktijk. Steeds meer worden onderdelen bevestigt door neurowetenschappers zoals bijvoorbeeld tijdslijnen, de plasticiteit van het brein en de werking van hypnose. Om meer inzicht te geven in de originele ideeën van NLP over het brein heb ik het relevante deel uit mijn standaardwerk over NLP “Breintraining: handboek voor moderne NLP” in het onderstaande gratis rapport gevat dat je op kan vragen wanneer je dat wilt.]